Oogbewegingen van mensen met dyslexie

Oogbewegingen van mensen met dyslexie onthullen moeizame en inefficiënte leesstrategieën.
Onderzoekers zagen dat mensen met de leerstoornis beeldmateriaal langzamer en moeilijker coderen.

Datum: 28 april 2021
Bron: Concordia University

Samenvatting:

Een nieuw artikel gebruikte eye-tracking-technologie om oogbewegingen van lezers vast te leggen en concludeerde dat mensen met dyslexie een heel andere en veel moeilijkere manier hebben om visuele informatie te verzamelen dan normale lezers.

Het hele verhaal

Onderzoekers hebben lang opgemerkt dat lezers met dyslexie oogbewegingen gebruiken die significant verschillen van niet-dyslectici. Hoewel deze bewegingen in het verleden in kleine steekproeven zijn bestudeerd, kijkt een nieuw artikel, geschreven door Concordia-onderzoekers en gepubliceerd in het Nature-tijdschrift Scientific Reports, naar een veel grotere groep. De studie gebruikte eye-tracking-technologie om de bewegingen vast te leggen en concludeerde dat mensen met dyslexie een heel andere en veel moeilijkere manier hebben om visuele informatie te verzamelen dan normale lezers.

“Mensen weten al lang dat mensen met dyslexie langzamer lezen”, zegt co-auteur Aaron Johnson, universitair hoofddocent en voorzitter van de afdeling Psychologie.

“Eerdere studies hebben ook gekeken naar oogbewegingen bij volwassen dyslectici. Maar deze paper brengt deze heel mooi samen en gebruikt gedragsmetingen om ons een volledig beeld te geven van de verschillen die zich voordoen.”

De ogen hebben het

Dyslexieonderzoekers gebruiken verschillende statistieken om oogbewegingen te meten. Deze omvatten fixaties (de duur van een stop), saccades (lengtes van een sprong) en het tellen van het aantal keren dat de ogen van een lezer een sprong uitdrukken. Traditioneel gebruikten dyslexieonderzoekers een enkele zin om deze bewegingen te meten. Johnson en zijn co-auteurs gebruikten in plaats daarvan gestandaardiseerde identieke teksten van enkele zinnen lang die werden voorgelezen door 35 studenten met de diagnose dyslexie en 38 anderen in een controlegroep.

De onderzoekers wilden een kernvraag in het veld aanpakken: zijn leesmoeilijkheden het gevolg van een cognitieve of neurologische oorsprong of van de oogbewegingen die de opname van informatie tijdens het lezen sturen?

“We zagen dat er een echt spectrum van leessnelheid was, waarbij sommige snelheden onder de dyslectische studenten zo laag waren als een derde van de snelheid dan die van de snelste lezers in de controlegroep”, zegt hoofdauteur Léon Franzen, een voormalig postdoctoraal van Horizon. fellow bij Concordia’s Center for Sensory Studies nu aan de Universiteit van Lübeck in Duitsland.

“Maar door verschillende maatregelen te gebruiken om een uitgebreid profiel samen te stellen, ontdekten we dat het verschil in snelheid niet het resultaat was van langere verwerkingstijden van niet-linguïstische visuele informatie. Dit suggereerde dat er een direct verband was met oogbewegingen.”

Franzen merkt op dat wanneer de deelnemers met dyslexie een tekst lazen, ze langer pauzeerden om de informatie op te nemen, maar ze hadden geen problemen om de woordbetekenissen in de context van een zin te integreren. Dat gedrag komt vaak voor bij kinderen die leren lezen. Volwassenen die met normale snelheid lezen, vertonen die pauzes en oogbewegingen niet.

“Dyslexie is een ontwikkelingsstoornis die begint in de kindertijd”, legt Zoey Stark (MA 21), de tweede auteur van het onderzoek, uit. De Concordia-studente heeft net haar MA in Psychologie behaald en zal binnenkort beginnen te werken aan een PhD, waar ze haar studie dyslexie zal voortzetten. “Het wordt vaak pas gediagnosticeerd als het kind echte moeilijkheden ervaart.”

Alle drie de onderzoekers werkten samen in het Concordia Vision Lab.

Franzen vergelijkt het gebruik van eye-tracking-technologie met het vermogen om in het cognitieve proces te kijken: onderzoekers kunnen zien hoe mensen met dyslexie het lezen benaderen en waar en hoe ze worstelen. En naarmate eye-trackingtechnologie steeds gewoner en betaalbaarder wordt – de meeste web- en smartphonecamera’s zijn er bijvoorbeeld al mee uitgerust – hopen de onderzoekers dat ze het kunnen gebruiken om hen te helpen volgen en ingrijpen hoe mensen met dyslexie lezen.

“Nu we weten dat er verschillen zijn in de manier waarop dyslectici lezen, moeten we ons afvragen wat we kunnen doen om hun leesvaardigheid te verbeteren”, zegt Johnson. “Zijn er manieren waarop we teksten kunnen aanpassen om ze gemakkelijker te kunnen verwerken, zoals het veranderen van lettertypen of het vergroten van de tekstgrootte? Dit is de volgende stap in ons onderzoek.”

Verhaalbron: Materiaal geleverd door Concordia University. Origineel geschreven door Patrick Lejtenyi.

Met de smartmethode lees je heel anders

Zou het aan je aangeleerde manier van lezen kunnen liggen?
De smartmethode verandert de automatisering van het lezen en zal de kwaliteit van je lezen absoluut verbeteren.

Lees meer over de smartmethode, waarom het een gunstig effect heeft op dyslexie en zie wat anderen erover zeggen

Schrijf je in

De eerstkomende data zijn : dag 1 op zaterdag 12 juni & dag 2 op zaterdag 26 juni.
Twee prachtige klassikale dagen en als bonus ontvang je digitale ondersteuning!

Een fantastische ervaring en een vaardigheid voor de rest van je leven!

Wil je meer weten?

Bel gerust: 0252 518 537

Of chat met ons.